Oorontsteking bij honden

Oorontstekingen komen regelmatig voor bij honden.
Sommige hondenrassen zijn extra gevoelig voor oorontstekingen, dit komt door de vorm van de oren. Bij lange oren (hangoren) en oren die sterk behaard zijn wordt de gehoorgang afgesloten waardoor er geen goede ventilatie van het oor is. Andere factoren die een oorontsteking in de hand werken/veroorzaken zijn:
Parasieten, zoals oormijt;
Bacteriën;
Gisten (schimmels);
Grasaren in het oor (in de zomer) of andere vreemde voorwerpen in het oor;
Allergieën;
Verhoogde vochtigheid in de oren, door bijvoorbeeld veelvuldig zwemmen;
Te veel haren in het oor;
Onjuiste verzorging van het oor, bijvoorbeeld schoonmaken met een wattenstaafje. Het lijkt dat u het oor schoon maakt, maar het oorsmeer wordt juist verder het oor in geduwd.

Symptomen
U kunt merken aan uw hond wanneer hij/zij een oorontsteking heeft. De hond schudt zijn kop en krabt vaak aan het oor. Als de oorontsteking erg pijnlijk is houdt de hond zijn kop scheef (het ontstoken oor omlaag).
Verschijnselen bij een oorontsteking:
– Pijnlijke oren (de hond piept bij aanraking), maar vaak ook alleen jeuk;
– De uitwendige gehoorgang kan vies, rood en gezwollen zijn;
– Dieper in het oor (de inwendige gehoorgang) is het meestal vuil, rood en warm;
– De oren stinken vaak;
– De huid van de gehoorgang is ontstoken en verdikt (hierdoor kan het oorsmeer moeilijker weg);
– Soms is de gehoorgang door woekeringen vernauwd en evt. hoort uw huisdier minder.

Behandeling:
Het is van belang in geval van een verdenking op een oorontsteking de dierenarts te raadplegen. Een oorontsteking verdwijnt niet uit zichtzelf en een dierenarts kan de oorontsteking meestal vrij makkelijk vaststellen.
De dierenarts zal de hele hond onderzoeken en de gehoorgang met een speciaal apparaat (de otoscoop) goed onderzoeken. Hij kan hiermee zien of de ontsteking een besmetting door bijvoorbeeld oormijt of bacteriën en/of schimmels is of dat er iets anders in de gehoorgang zit. Indien nodig kan hij een uitstrijkje of een kweek van het oorsmeer nemen, zodat er verder onderzoek naar de oorzaak kan worden gedaan.
Na het vinden van de oorzaak kan de dierenarts de behandeling bepalen en is het heel belangrijk dat de eigenaar de behandelinstructies goed opvolgt. Voor de behandeling kan afhankelijk van de oorzaak bijvoorbeeld zalf, of pijnstillers worden voorgeschreven.
Is de oorontsteking veroorzaakt door vlooien of mijten dan wordt er een oorzalf met insecticide erin voorgeschreven, welke na 1 en 2 weken moet worden herhaald omdat oormijten eitjes leggen die dan uit komen. Er kan ook gekozen worden om medicatie met een pipetje in de nek te druppelen (bijvoorbeeld Stronghold of spot-on).

Om bijvoorbeeld veel oorsmeer te verwijderen kunnen cleaners gebruikt worden, is er teveel oorsmeer en/of pus dan moet je vaak eerst spoelen.
Is de oorontsteking veroorzaakt door bacteriën of schimmels dan is er antibiotica of antischimmel-houdende zalf nodig.
Bij pijn of jeuk krijgt de hond jeuk- en pijnstillende medicijnen.
Heeft de hond een middenoorontsteking dan is een behandeling met antibiotica noodzakelijk.

Belangrijk is een juiste diagnostiek, want bij een juiste diagnostiek, een juiste behandeling en een gemotiveerde eigenaar zijn zelfs de meeste chronische oorontstekingen goed behandelbaar.